Każdy jeździec powinien wiedzieć, jak działają poszczególne elementy rzędu jeździeckiego i jak je dopasować do konkretnego konia. Jeśli rząd jest nieodpowiedni, w złym stanie czy też źle dopasowany, może utrudniać jazdę. Dobre siodło ułatwi naukę poprawnego dosiadu i umożliwi równomierne rozłożenie ciężaru ciała po obu stronach grzbietu konia. Uzda powinna być wykonana z miękkiej skóry i zawsze czysta. Poszczególne rodzaje kiełzna rozmaicie oddziałują na bezzębną krawędź żuchwy.

Uzda

Uzda jest to zestaw połączonych sprzączkami skórzanych pasków, które utrzymują kiełzno w odpowiednim miejscu w pysku konia. Do kółek kiełzna są przypięte wodze.

Uzda z nachrapnikiem hanowerskim
1. kiełzno typu wędzidłowego
2. wodze
3. pasek policzkowy
4. policzko nachrapnika
5. nachrapnik
6. podbródek
7. podgardle
8. nagłówek
9. naczółek

Nagłówek- reguluje ułożenie kiełzna w pysku.
Naczułek - zapobiega zsuwaniu się uzdy do tyłu.
Paski policzkowe - łączą nagłówek z kółkami kiełzna.
Podgardle - zapobiega przesuwaniu się uzdy do przodu.
Nachrapnik - wspomaga działanie kiełzna.
Kiełzno - zazwyczaj najlepszym kiełznem dla konia jest wędzidło. Wędzidło o cienkich ogniwach ostrzej działa na pysk konia niż wędzidło o grubych ogniwach. Najłagodniejsze są wędzidła gumowe.
Wodze - umożliwiają jeźdźcowi oddziaływanie na pysk konia.

Przykłady ogłowia

Rodzaje wędzideł:

Są różne rodzaje wędzideł. Tak jak w przypadku tranzelek, każde z nich ma inną funkcję. Wędzidła łamane, czyli te, z którymi spotykacie są na codzień, zostały wymyślone przez osobę, której widocznie zależało na tym, aby koń mógł swobodnie pić wodę z metalem w pysku :) Jest ono dla konia najwygodniejsze, jednak oddziałowuje najlżej ze wszystkich dostępnych wędzideł. Aby wzmocnić jego działanie, wymyślono "wąsy". Zapobiegają one zbytniemu przesuwaniu się wędzidła w pysku, a także zapewniają czulszy kontakt. Są oczywiście różne rodzaje "wąsów', możecie je zobaczyć na zdjęciach poniżej.

Kolejną, udoskonaloną wersją wędzidła łamanego, jest wędzidło pessoa. Składa się ono z czterech kółek, z czego jedno służy do przytrzymywania pasków policzkowych, drugie do przytrzymania wędzidła w pysku konia, a pozostałe dwa do podpięcia wodzy. Jeździec używający tego wędzidła ma więc do wyboru dwa kółka, których użycie powoduje mocniejszy kontakt I silniejszy nacisk na pysk konia. Tego wędzidła powinni używać tylko doświadczeni jeźdźcy.

Podobne działanie ma pelham, który nie ma wprawdzie tak mocnego działania jak munsztuk, jednak jest silniejszy od zwykłego wędzidła. Posiada bezpośrednio przymocowane do wędzidła czanki posiadające po dwa otwory na wodze.

Innym rodzajem wędzideł, są wędzidła proste, czyli składające się tylko z jednego ogniwa. Mają one mocniejsze działanie I są stosowane najczęściej przy treningu koni, oraz w sporcie, zwłaszcza w ujeżdżeniu I powożeniu.  

Najbardziej znanym kiełznem prostym jest munsztuk. Jest to kiełzno nakładane dodatkowo obok wędzidła. Do niego przymocowana jest także osobna para wodzy, co umożliwia jeźdźcowi oddziaływanie jednym, drugim bądź obydwoma naraz. Składa się on ze ścięgierza i czanek zaopatrzonych w haczyki do mocowania łańcuszka, który poprzez ramiona czanek tworzy dodatkowy ucisk na szczękę konia. Pozwala on dobremu jeźdźcowi lepsze oddziaływanie na zwierzę.

Poza tymi standardowymi wędzidłami, są także takie, których używa się tylko na parady, lub takie, które zostały zaprojektowane specjalnie dla jednego konia. Poniżej możecie obejrzeć zdjęcia wymienionych powyżej wędzideł. Zapraszam na stronę, gdzie możecie znaleźć zdjęcia wszystkich istniejących wędzideł na świecie :) Duży wybór wędzideł korekcyjnych I westernowych.

SIODŁA

Są różne rodzaje siodeł. Każde z nich jest przeznaczone do innej dyscypliny jeździeckiej. Najczęściej spotykanym rodzajem są siodła wszechstronne. Są idealne do rekreacji, dla osób, które oczekują od siodła wygody i stabilności. Siodła tego typu mają dosyć głębokie siedzisko oraz wysoki łęk. Poduszki kolanowe są miękkie i średniej wielkości. Siodła ujeźdźeniowe są z reguły większe i cięższe. Mają także głębokie siedziska, ale ich poduszki kolanowe wyglądają zupełnie inaczej niż w siodłach wszechstronnych. Są długie i płaskie, co umożliwia czulszy kontakt z koniem i lepsze oddziaływanie na niego. Siodła ujeźdźeniowe są bardzo wygodne. Podpina się do nich specjalne popręgi, przeznaczone tylko do ujeżdżenia.

Kolejnym rodzajem siodeł są siodła skokowe. Tutaj nie jest najważniejsza wygoda, tylko lekkość. Siedziska takich siodeł są płytkie i mało stabilne, a poduszki kolanowe małe i dosyć twarde. Generalnie siodła te są małe, więc niezbędna jest dobra równowaga jeźdźca.

Najrzadziej w naszym kraju spotykanym typem siodeł są siodła westernowe. Dyscyplina western nie jest u nas tak dobrze rozwinięta jak w innych krajach, niemniej jednak w niektórych stadninach preferowana jest właśnie jazda w stylu western. Siodła te są najwygodniejsze ze wszystkich wyżej wymienionych. Zostały stworzone po to, aby nawet podczas długiej i męczącej podróży stwarzać komfort dla jeźdźca. Charakteryzują się one głębokim, odpowiednio wyprofilowanych siedziskiem, wysokim łękiem, oraz stabilnymi strzemionami, które stwarzają komfortowe warunki dla zmęczonych długą jazdą nóg jeźdźca.

Typy siodeł, które widzimy tylko na specjalne okazje... siodła wyścigowe. Są bardzo małe, bardzo lekkie I bardzo niewygodne. Ale to są właśnie ich zalety, dzięki którym konie mogą biec szybciej I nic im nie przeszkadza. Miałam okazję jechać na takim siodełku I mam nadzieję, że więcej taka okazja się nie trafi. Nie widzę siebie w roli dżokeja =))

Łęk przedni- chroni kłąb konia
Łęk tylny - zapobiega opieraniu się siodła o kręgosłup konia
Poduszki podbicia - chronią koński grzbiet
Popręg - mocuje siodło na grzbiecie konia, musi być bardzo mocny.
Poduszki kolanowe - stabilizują położenie nogi jeźdźca

Siodło
1.łęk przedni
2.łęk tylny
3.poduszki podbicia
4.popręg
5.strzemię
6.puślisko
7.tybinka
8.poduszka kolanowa
9.wycięcie przedniego łęku

Oto zdjęcia wyżej wymienionych siodeł

Siodła do jazdy w terenie

Nowoczesne siodło terenowe z pochodzenia kulbaki wojskowej z pełnym osprzętem umożliwiający wielodniowe wyprawy. Trekker oferuje zarówno jeźdźcowi, jaki koniowi najwyższy komfort jazdy nawet podczas wielodniowych wypraw. Przez specjalną konstrukcję poduszek i wysoko zawieszone siedzisko, grzbiet koński zachowuje pełną swobodę ruchu, i zabezpieczony jest przed urazami i otarciami. Lekkość siodła, miękkość siedziska oraz możliwość przymocowania do niego wielu dodatków, jakie Trekker posiada są jego niepowtarzalnymi walorami.

Lekka, bezpieczna, wygodna kulbaka przeznaczona do jazdy w terenie. Ma możliwości przymocowania toreb i sakw. Dostosowana do podpinania popręgów krótkich przez przedłużone przystuły. Strona przylegająca do boku konia jest wyłożona sztucznym futrem

Siodła skokowe

Siodła ujeżdżeniowe

Siodła wszechstronne

RÓŻNE

KULBAKA AMERYKAŃSKA

KULBAKA MEKSYKAŃSKA

SIODŁO DAMSKIE

SIODŁO RAJDOWE

KULBAKA NA KUCA

SIODŁO DAMSKIE

WODZE POMOCNICZE

Wyróżniamy kilka rodzajów wodzy pomocniczych. Najbardziej znaną wodzą tego typu jest wytok. Wytok przymocowuje się po obu stronach do wodzy i do popręgu (na szyi jest także pasek trzymający w jednym miejscu całą "konstrukcję" :). Zapobiega on zbytniemu podnoszeniu głowy przez konia. Najczęściej stosowany przy niespokojnych, młodych  koniach i w sporcie. Istnieje także wytok sztywny, który jest przymocowywany bezpośrednio do kółek wędzidła (lub kawecanu) i nie pozwala koniowi wysoko unosić głowy.

Jest jeszcze jeden rodzaj wytoku, o którym niestety niewiele wiem, ale jest stosowany w powożeniu. Przymocowuje się go do górnej części tranzelki i podpina do pewnych pasków na grzbiecie. Jest dla konia bardzo niewygodny, ponieważ zmusza do unoszenia głowy wysoko do góry. Stosowany jest tylko i wyłącznie dla "upiększenia" konia. Jak tylko dowiem się na jego temat czegoś więcej, zamieszczę informacje na stronie.

Wodzą pomocniczą, która zna chyba każdy, są wypinacze. Są to dwa paski, nie połączone ze sobą, które przypina się do kółek wędzidła i do popręgu. Za pomocą wypinaczy uczy się konia zbierania. Na koniu, który ma mocno podpięte wypinacze nie powinno się jeździć, ani tym bardziej skakać. Można mu wtedy zrobić dużą krzywdę. Są wypinacze skórzane i gumowe. Te drugie są według mnie lepsze, ponieważ nie ograniczają tak bardzo ruchów głowy konia.

Wodzą pomocniczą, używaną przeważnie przez doświadczonych jeźdźców, jest czarna wodza. Wychodzi ona z rąk jeźdźca, przez kółka wędzidła i jest przymocowana do popręgu. W przeciwieństwie do wypinaczy, na czarnej wodzy można jeździć i właśnie tak się ją najczęściej stosuje (można pracować na niej z ziemi). Służy do nauki zbierania konia, w tym podstawiania nóg pod kłodę (większego zaangażowania zadu do pracy).

Zarazie to by było na tyle.

POMOCE JEŹDZIECKIE

POMOCE NATURALNE

Łydki- każą koniowi przyspieszać, utrzymują go na prostej trasie bądź nakazują wykonanie skrętu.

Ręce - służą do kierowania koniem. Wrażliwą i czułą ręką łatwo możemy utrzymać stały kontakt z psykiem konia.

Dosiad- mięśnie krzyża, pośladków i łydek służą do popędzania konia oraz do przygotowania go do wykonania przejść.

Głos - należy go używać oszczędnie, aby pochwalić, skarcić lub uspokoić konia.

POMOCE SZTUCZNE

Palcat, ostrogi- jeżeli koń nie reaguje na naturalne pomoce, możemy użyć pomocy sztucznych.