Porównując budowę ciała człowieka z budową ciała konia, można zauważyć podobieństwa. Koń tak samo jak człowiek, ma łopatkę połączoną z kością ramienną, staw łokciowy łączy ją zaś z przedramieniem. Nadgarstek u konia nazywany często nieprawidłowo kolanem, odpowiada stawowi promienno-nadgarstkowemu człowieka. Ludzkim palcom odpowiada natomiast kość pęcinowa, kopytowa i koronowa. Podobnie sytuacja przedstawia się, jeśli chodzi o kończynę tylną. Tak jak u człowieka, do kości miednicznych dołączona jest kość udowa, która stawem kolanowym łączy się z kością piszczelową. Piszczel z kolei łączy się ze stawem skokowym. Staw skokowy zbudowany jest z kości piętowej, śródstopia. Kręgosłup konia ma siedem kręgów szyjnych (jak u człowieka). Miejsce, w którym kręgi szyjne przechodzą w kręgi piersiowe nazywamy kłębem. Z ośmioma pierwszymi kręgami piersiowymi połączonych jest osiem żeber zrośniętych z drugiej strony mostkiem. Pozostałe dziesięć kręgów piersiowych połączone jest również z żebrami, z tą tylko różnicą, że żebra z drugiej strony nie łączą się mostkiem lecz są połączone chrzęstozrostem. Daleko oddalone od siebie, dobrze wysklepione żebra stwarzają dostatecznie dużo miejsca dla narządów wewnętrznych, są dla nich także ochroną. Za kręgami piersiowymi znajduje się aż 56 kręgów lędźwiowych (dla porównania - u człowieka występuje jedynie 5 kręgów lędźwiowych) i kość krzyżowa - zrośnięte ze sobą pięć kręgów krzyżowych. Grzbiet konia tworzą razem kręgi piersiowe, lędźwiowe i krzyżowe. Do kości krzyżowej dołączone są kręgi ogonowe (16-21).
Kręgosłup konia zbudowany jest więc z 102-107 kręgów. U natomiast człowieka wyróżniamy 33-34 kręgi.

1.łopatka 2.kość ramienna 3.staw łokciowy 4.kości podramienia 5.staw nadgarstkowy odpowiada nadgarstkowi czlowieka 6.kość rysikowa 7.kość sródręcza III 8.staw pęcinowy 9.kość pęcinowa 10.kość kopytowa (kości 6-10 odpowiadają kościom ludzkiej dłoni) 11.staw biodrowy 12.staw kolanowy (kolano) 13.staw skokowy 14.bezzębna krawedź żuchwy 15.kość nosowa

Zootechniczna terminologia części ciała konia

Głowa na której wyróżnia się:
Część górna (mózgowa):
potylicę - za uszami w miejscu gdzy szyja łączy się z głową 

ciemię - przed i między uszami
grzywka (czupryna) - pęk włosów pokrywający ciemię
czoło - znajduje się między oczami
oczodoły i oczy
skronie - między małżowiną uszną i okiem
małżowiny uszne z okolicami przyusznymi
 

Część pyskowa (trzewioczaszka):
nos z grzbietem nosa
nozdrza
chrapy
otwory nosowe
warga górna
warga dolna z bródką
szpara pyskowa z kątami pyskowymi
lica
policzki i okolice łzowe
ganasze
sanki - czyli dolne i tylne brzegi żuchwy
rów międzyszczękowy
 

Szyja na której wyróżnia się:
boki szyi (lewy i prawy)
kark
grzywę - czyli włosień wystający z karku
wrąb (przegub karkowy)
podgardle - to dolny brzeg szyi
przegub gardłowy
rowki naczyniowe - znajdują się z obu stron szyi w okolicy podgardla
 

Tułów (kłoda) składa się z:
Przód tułowia:
kłąb
łopatka
występ barkowy
staw barkowy
łokieć
pacha
 

Środek tułowia (łącznik):
grzbiet
lędźwie (nerka)
ożebrowanie klatki piersiowej
mostek
brzuch
podbrzusze
słabizny

doły głodowe
 

Zad:
krzyż
zewnętrzne guzy biodrowe
udo
kolano z fałdem kolanowym
kulsze
pośladki
krocze, odbyt i srom (u klaczy)
nasada ogona
rzep ogona
kiść ogona
 

Nogi (część wolna kończyny)
podramię (przedramię)
nadgarstek (napiąstek)
nadpęcie
okolica stawu pęcinowego z ostrogą i szczotką pęcinową
pęcina
korona
kopyto
kasztany - występują na wewnętrznej stronie przedramienia i stawu skokowego
 

BUDOWA KOPYTA

Zdrowe kopyta - zdrowy koń, mówią hodowcy. I tak właśnie jest - kopyto to szczególnie ważna część końskiego ciała i dlatego należy poświęcać mu sporo uwagi.

Stopa konia jest zbudowana z części ukrwionych i chroniącej je warstwy ochronnej - kopyta. Amortyzuje ono wstrząsy, które powstają przy każdym kroku zwierzęcia.
 

Budowa
kopyto składa się z trzech części: podeszwy, ściany i strzałki.

Podeszwa
Spodnia strona kopyta jest lekko wklęsła i bardzo stabilna. Prawidłowo uformowana podeszwa nie dotyka podłoża. Tak zwana biała linia, która ją otacza, stanowi brzeg ściany kopyta.

ściana kopyta
ściana kopyta składa się ze ściany przedniej, ścian bocznych, ścian piętowych i opuszek kopytowych zwanych "piętkami". Jest odpowiednikiem ludzkich paznokci. wewnętrzna część ściany kopyta jest z tysięcy zazębionych o siebie blaszek rogowych połączonych z kością kopytową - dzięki takiej konstrukcji kopyto "siedzi" na swoim miejscu.

Strzałka
Na wysokości opuszek ściana kopyta jest wygięta do środka. W tym miejscu zaczyna się tzw. strzałka z kątami ścienno - wsporowymi. Gdy koń stąpa, strzałka dotyka podłoża - wstrząs, który powstaje pod ciężarem ciała, jest częściowo tłumiony właśnie dzięki tej elastycznej części. Pełni ona także inną funkcję - poprzez nią koń "odczuwa" podłoże.

"Koronka"
Brzeg koronowy zwany potocznie koronką to zgrubienie, które otacza kopyto w miejscu połączenia masy rogowej z sierścią. Wydziela on coś w rodzaju lakieru, który chroni zrogowaciałą część przed nadmierną wilgocią, jak i wysuszeniem. W tym miejscu nakłada się nierzadko dodatkowe syntetyczne substancje o identycznym działaniu.

Krwioobieg i nerwy
W stopie konia krew płynie tętnicami palcowymi. Gdy strzałka dotyka podłoża, wywiera ona nacsk na poduszeczkę opuszek kopytowych, która obciążona wypycha krew wyżej. Wzdłuż naczyń krwionośnych biegną dwa główne nerwy, odbierając impulsy z wnętrza stopy.
 

Przekrój pionowy
ściany kopyta dźwigają cały ciężar zwierzęcia. Nie powinno zatem dziwić, że na końskich targach oglądanie kopyt to obowiązkowy: "rytuał".

Kości
Trudno w to uwierzyć, ale kopyto konie wykazuje podobieństwa budowy do ludzkiej dłoni. ¦ciana kopyta to odpowiednik naszych paznokci, a opuszki naszych palców odpowiadają trzeciemu paliczkowi u konia. Podążając za tym porównaniem, kolejna kość w naszym palcu to paliczek drugi, a najbliższa dłoń to u konia paliczek pierwszy.

Kolor kopyta
Kolor zrogowaciałej części odpowiada zwykle barwie sierści. Jeśli jest ona biała, również kopyto jest białe, jeśli czarna, kopyto jest czarne. U srokaczy albo u koni których kończyny są nakrapiane drobnymi plamkami bardzo często kopyta są również wielokolorowe. Białe zrogowacenie jest bardziej miękkie aniżeli ciemne, a co za tym idzie o wiele bardziej podatne na uszkodzenia.

Wzrost
kopyto rośnie około 8 - 10 mm miesięcznie. Aby zatem odnowiło się ono całkowicie, potrzeba na to 8 do 10 miesięcy. Ściana kopyta chroniona jest bardzo cieką, szczelną powłoką. W ścianie kopyta nie przebiegają nerwy, tak więc kowal przybijający podkowę nie sprawia koniowi bólu